De soldaat die zijn hart volgde en zijn plicht vergat.

Karl-Heinz Rosch. Een van de vele namen die er op de Duitse begraafplaats in Ysselsteyn terug te vinden is. Ruim 32.000 slachtoffers van de zoveelste onzinnige oorlog.

Als je daar bent, dan overvalt je een stilte van respect door de enorme aantallen gedenkstenen gelegen in een glooiend landschap die elk een eigen verhaal hebben.

Over Ysselsteyn zal ik nog een artikel schrijven. Hoe ze daar zijn gekomen, en hoe door de band van oude vijanden later zovele onbekende graven later toch een naam hebben gekregen.

Karl-Heinz Rosch is de enige Duitse soldaat uit de tweede wereld oorlog die een Nederlandse onderscheiding heeft gekregen.

Karl was als kind ongewenst en werd daarom door zijn grootvader opgevoed. Na zijn eindexamen gymnasium werd hij verplicht om het Duitse leger te dienen.

Karl werd op 17 jarige leeftijd in de omgeving van Goirle gestationeerd, om daar een stuk artillerie te bemannen. 

Het echtpaar Tilsdonk die twee kinderen (Jan en Toos) hadden een paar dagen daarvoor in de boerderij een nieuw onderkomen gevonden, nadat hun eigen woning vernietigd was.

Zij wisten te vertellen, dat Karl een rustige jonge man was, en boswachter wilde worden.

Op 6 oktober werd het stuk geschut door de geallieerden aangevallen. Jan en Toos, 4 en 5 jaar speelden (zich van geen gevaar bewust) samen op de binnenplaats.

De soldaten renden allen naar het stuk geschut, maar Karl niet. Hij volgde zijn hart en nam beide kinderen onder de armen, om ze samen met hun ouders in de schuilkelder van de boerderij te brengen.

Daarna rende hij naar zijn kameraden die al bij het geschut waren.

Precies op de plek onderweg daar naartoe waar de kinderen zojuist nog speelden, werd Karl getroffen door granaatscherven. Hij was op slag dood. In november zou hij 18 jaar geworden zijn.

Karl werd daarna begraven bij de boerderij.

In 1947 werd hij herbegraven op de Duitse begraafplaats in Ysselsteyn.

De ouders en de kinderen overleefden de strijd.

Na de oorlog kon de grootvader van Karl het graf niet verzorgen omdat deze achter ‘het ijzeren gordijn’ leefde.

Op 8 oktober 2008 werd in Riel (gemeente Goirle) een bronzen standbeeld geplaatst naar aanleiding van zijn reddende actie. Er waren zowel voor als tegenstanders voor dit initiatief.

Het beeld is geheel betaald door privégelden, omdat de Nederlandse overheid er geen geld voor zei te hebben. (?)

De gemeente wilde niet meewerken aan de oprichting en plaatsing van het beeld, en daarom is het in de voortuin van een woning aan de dorpsstraat geplaatst.

Zowel de Duitse als Nederlandse pers waren getuige van de onthulling, alsmede de twee halfbroers van Karl Heinz en de geredde kinderen Jan en Toos Tilsdonk.

De plaquette luidt;

‘KARL-HEINZ ROSCH
MEISSEN 3 OKTOBER 1926 – GOIRLE 6 OKTOBER 1944
KARL-HEINZ BEHOEDDE TIJDENS GEALLIEERDE BESCHIETINGEN TWEE GOIRLESE KINDEREN VOOR DE DOOD.
HIJZELF KWAM DAARBIJ OM HET LEVEN.
HIJ IS TIJDELIJK BEGRAVEN GEWEEST OP HET ERF VAN DE BOERDERIJ OP HET HOOGEIND.
LATER IS ZIJN STOFFELIJK OVERSCHOT OVERGEBRACHT NAAR DE DUITSE OORLOGSBEGRAAFPLAATS IN YSSELSTEYN (LIMBURG)

DIT BEELD IS EEN EERBETOON AAN HEM EN ALLEN DIE HET GOEDE DOEN IN KWADE TIJDEN.’

Marco Pothuizen